محبوبه قصه ي منم مثل اون فاميلته ازبچه گي عمه ام هي گفت عروسم عروسم منم صدام درنيومدولي من عادت نکردم چيزي که دلم نخوادروقبول کنکم!من ازاين عذاب وجدان گرفتم که چراهمون اول صدام درنيومدتاالاف من نشه حاااگه خاستگاري هم ميومد راحت ميگفتم نه چون اينجوري عادت کردم شک ندارم که خانواده ام هم راضي ميکردم شايداون اول يه خورده اخم وتخم داشت ولي عوضش راحت زندگي ميکردم من حق دارم براي اينده ام تصميم بگيرم نه حالاتقصيرمن چيه که سعيديه طرفه عاشق شده من فقط دلم براش سوخت اونم ازاين ناراحت شده بودکه چراسره کارش گذاشتم اونم3 سال من اونوقت بچه بودم عقلم نميرسيد شايد يه حرفايي هم زده باشم مجبورش نکردم که منودوس داشته باشه!